همسران ، همکارانی عاشق

لزوم شناخت حقوق و وظایف دو جانبه در خانواده

برای مطالعه ی قسمت قبل اینجا کلید کنید.

در مقاله ی قبل گفتیم که زن وشوهر باید به حقوق هم احترام بگذارند . از نمونه هاى بارز مراعات حقوق طرفین ، تقسیم کارهاى خانه و زندگى میان زن و شوهر است .وقتى بار سنگین خانواده بر دوش دو انسانى است که با هم زندگى مشترک دارند ، چاره اى جز تقسیم این بار و کار نیست ، تا نه کارى بر زمین بماند و نه بارها بر دوش یکى سنگینى کند.

اساس حرمت گزارى به حقوق انسان ، شناخت و مراعات حقوق و وظایف است ، نه صرفا شعار به سود حقوق بشر!

همین که اسلام براى زن ، حق مالکیت و استقلال اقتصادى و انتخاب و... قرار داده است ، نشانه حرمت نهادن به اوست . اینکه شوهر در مقابل همسرش وظایف و تعهداتى دارد ، نشانه دیگرى از این حق و احترام است .

خانواده اى که بر شالوده محبت استوار شده باشد ، هر یک از زن و شوهر ، بیش از آنچه که وظیفه شان است ، کار و تلاش مى کنند ، آن هم عاشقانه و از روى مهر و احساس رضایت و خرسندى .

در حالات و سیره رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) نقل شده است که آن حضرت حتى در کارهاى خانه ، به همسرانش کمک مى کرد: و یخدم فى مهنة اهله (1) که این بالاتر از تقسیم کار است .

آنچه مانع بروز تشنج و تنش در رفتار همسران است ، وجود حد و حریم براى کارها و وظایف هر یک و انتظار و توقع از یکدیگر در محدوده ی همان حد و حریم و مراعات آن حدود و حقوق است .

بار کارها را باید هر دو به دوش بکشند. کارهاى سنگین و خستگى آور و گوناگون خانه ، اگر به دوش یکى بیفتد و دیگرى بى خیال و راحت طلبانه و آسوده خاطر به خواب و تفریح و استراحت و مسافرت هاى خود برسد و غم خانه و فکر مشکلات را نداشته باشد ، ظلمى در حق دیگرى است ، چه زن باشد ، چه شوهر. البته در این گونه موارد ، این زنان هستند که مظلوم خانواده مى شوند و حقشان تباه مى گردد.

این سخن زیباى پیامبر (صلى الله علیه و آله ) که من بهترین شما نسبت به همسران خودم هستم . اگر جلوه هاى متعددى داشته باشد ، یکى هم رافت و عطوفت و کمک و تفقد و حق گزارى و قدرشناسى نسبت به زنان است که حضرت رسول (صلى الله علیه و آله ) هم عملا چنان بوده ، هم به چنین رفتار متعالى و بزرگوارانه اى سفارش مى فرمود و از ستم و اجحاف در حق زنان نهى مى کرد.

رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) فرمود: ملعون ملعون من ضیع من یعول ؛ (2)

ملعون است ، ملعون است کسى که فرد مورد تکفل خویش را تباه سازد.

تباه ساختن حق افراد زیر دست و تحت تکفل ، که همسرهم یکى از آنان است ، موجب استحقاق لعنت الهى مى شود.  

پایان این مقاله را حدیثى از پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) و سخنى از امام صادق (علیه السلام ) قرار مى دهیم  :

 مردى خدمت پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله ) آمد و در ستایش از اخلاق همسر خود چنین گفت : من زنى دارم که هرگاه وارد خانه مى شوم از من استقبال مى کند و به پیشوازم مى آید و هرگاه که از خانه بیرون مى روم ، مرا بدرقه و مشایعت مى کند. هر گاه مرا اندوهگین و ناراحت مى بیند ، از علت غم و اندوهم مى پرسد. پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) فرمود: این زن را به بهشت بشارت بده و به او بگو که تو یکى از کارکنان و کارگزاران خدا هستى و براى هر روز تو، اجر و پاداش هفتاد شهید است . (3)

در سخنى ارزشمند، امام صادق (علیه السلام ) فرموده است :

مرد در زندگى با همسر خود ، بى نیاز از سه چیز نیست :

1- همراهى و هماهنگى با او ، تا به این وسیله ، موافقت و محبت و دوستى او را جلب کند.

2- رفتار نیک و حسن خلق با همسر و به دست آوردن دل او و با آراستگى و حسن ظاهر و جلوه زیبا در چشم او.

3- توسعه و گشایش در مسایل معیشتى .

زن نیز در زندگى با شوهرش بى نیاز از سه چیز نیست ، تا توافق کامل با او پدید آید:

1- نگهداشتن خود از هر گونه آلودگى و ناپاکى ، تا بدین وسیله دل شوهر به او اطمینان پیدا کند و در حالات خوشایند و ناپسند و خوب و بد ، اطمینانش محفوظ بماند.

2- نگهدارى شایسته از شوهر و مراقبت از او ، تا عواطف او را نسبت به خویش جلب کند و هنگام لغزش از سوى خود ، آن عاطفه او را کمک کند.

3- اظهار عشق و محبت به شوهر و خویش را آراستن و به ظاهری زیبا در آمدن تا در چشم شوهر ، زیبا جلوه کند و محبت افزون گردد. (4)

رعایت این نکات ، از نظر عاطفى و تحولات روحى در خانواده ، شرایط مناسب ترى را براى برپایى خیمه عفاف پدید مى آورد و ضامن استحکام بنیان خانواده در سایه تعالیم مکتبى است .

 

پی نوشت ها :

1- بحار الانوار، ج 16، ص 227.

2- وسائل الشیعه ، ج 14، ص 123.

3- بحار الانوار، ج 100، ص 239.

4- میزان الحکمه ، ج 4، ص 284.

 

منبع : تلخیص شده از کتاب " الفباى زندگى (آشنایى با اصول و عوامل تحکیم خانواده ) "

نویسنده : جواد محدثى

منطقی، عاشق باشید

)

در این مقاله دورمز دیگر برای شناسایی نقشه ی عشق را می خوانید.

 

1- چشم پوشى از خطاها

بیشترین سفارش اسلام در مورد مسائل خانوادگى، در زمینه گذشت و اغماض هریک از زن و شوهر در لغزش ها، کج خلقى ها و اشتباهات یکدیگر است زیرا زن و شوهر دو انسانى هستند که همانند همه انسان هاى دیگر، روحیات و طرز تفکرهاى دوگانه دارند. آن ها که مدعى اند ما در همه موارد یک طرز تفکر داریم و در همه مسائل موافق و هماهنگ هستیم، شاید هنوز زمینه و موقعیت برایشان پیش نیامده است که خصلت هاى واقعى همدیگر را بشناسند، ضمن آنکه اگر زن و شوهرى با روحیه مشترک پیدا شوند ، باز هم هیچ کدام از اشتباه و خطا و عصبانیت مصونیت ندارد. از اینجاست که اهمیت گذشت و تأثیر آن در تداوم روابط سالم آشکار مى شود.

 

وجود عفو و گذشت به یقین کانون خانواده را گرم نگاه مى دارد ، عشق و محبت را سرزنده مى کند و اختلاف و مشاجرات را به پایان مى برد. عفو و گذشت نشانه حسن نیت و خوش بینى به زندگى است. عفو و اغماض به طور قطع ، در عواطف دو طرف اثر خوبى مى بخشد و در طرز تفکر و شیوه عمل آن ها تحوّل ایجاد خواهد کرد. چه بسیار تیرگى ها که در پرتو این صفت از میان برخاسته و جاى خود را به صفا و صمیمیت داده است.

خداوند در قرآن کریم سفارش مى کند که از خطاى دیگران چشم پوشى کنید بلکه خطاى آنان را نادیده بگیرید.

«وَلیَعفوا و لیصفَحوا الا تُحبُّونَ ان یَغْفِرَ اللّهُ لَکُم واللّهُ غفورٌ رحیم» (نور: 22)

 باید عفو کنید و چشم بپوشید ، آیا دوست نمى دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است.

 

2-  برخورد منطقى

از ویژگى هاى روابط سالم و سازنده همسران این است که در عین انتقاد و اعتراض هایى که به عملکرد یکدیگر دارند ، با همسرشان برخوردى انسانى و منطقى دارند. در مواردى ممکن است شما قدرت داشته باشید حرف خود را بر کرسى بنشانید و برترى خود را اثبات کنید و حتى آبروى همسرتان را به خطر اندازید ، ولى قدرت منطق و رفتار منصفانه مانع از وقوع چنین امرى مى شود.

 

همچنین ممکن است توقّع حقى را از همسر خود داشته باشید ولى وقتى با دیدى منطقى به آن مى نگرید ، درمى یابید که وصول به آن امکان پذیر نیست و از عهده همسرتان خارج است. متأسفانه برخى از افراد به دست و پاى همسر خود مى آویزند و نیروى حرکت او را مى گیرند و یا او را از کار مى اندازند تا به خواسته و هدف خود برسند. به نظر مى رسد اگر فردى این چنین به هدف خود دست یابد ، از آن سودى نخواهد برد و در واقع ، محروم و ناکام خواهد ماند ، ضمن اینکه همسرش را از خود گریزان کرده است.

 

تعادل در زندگى مشترک زمانى برقرار مى شود که روابط متقابل بر پایه هاى عقلانى استوار باشد. آدمى به دلیل حبّ نفس (خودپرستى) ، پیوسته گرایش به جانب منافع شخصى دارد و سیاست جلب منفعت و دفع ضرر را بر خط مشى هاى دیگر ترجیح مى دهد. چنین نگرشى در زندگى دوران تجرّد ، تا حدى عملى و امکان پذیر است، ولى در زندگى مشترک، با لحاظ پیدایش روابط و مناسبات جدید ، سلیقه هاى شخصى زن و شوهر در تقابل با یکدیگر قرار مى گیرند چون هریک از دریچه منفعت شخصى به زندگى مى نگرد و ترجیحات او از نوع نفسانى است تا عقلانى.

در چنین شرایطى، اگر زوجین داراى اخلاق ملایم و تربیت صحیحى باشند ، مى توانند به جاى اعمال سلیقه شخصى و حاکمیت زور و قدرت در عرصه زندگى، پایه هاى استوار و مطلوبى براى حل اختلاف سلیقه هاى خود بیابند و منطق در صحنه زندگى شان حاکم باشد. زوجین، بخصوص مردها، باید این واقعیت را بپذیرند که هرگز اعمال قدرت، قدرت نمى آفریند، بلکه از زور و قدرت باید زمانى استفاده کنند که از راه هاى دیگر مأیوس گردیده باشند.

 

تهیه کننده:داوودی

برگرفته از مجله معرفت و کتاب آئین همسر داری

باهم خلوت کنید

کارهمیشه هست و تمامی ندارد . با گذشت زمان و با افزایش سن ،مسئولیت ها نیز افزوده می شود پس به امید فردا نباشید تا حرفی را که در دلتان مدتهاست احتکار کرده ایده ،بیان کنید .

محبت ولذت بردن از زندگی را برای روز مبادا نگذارید . چون اولاهیچ کس از فردایش خبر ندارد و دوما محبت تنها سرمایه ایست که تمام نمی شود ، پس با آرامش خرجش کنید.

 

برای با هم بودن وقت بگذارید ، هر چند فرزند داشته باشید اما در برنامه ریزی ماهانه تان زمانی را برای تفریح دوتایی خالی کنید. شما و همسرتان و دیگر هیچ کس. می توانید یک پیاده روی ساده را ترتیب دهید.

لازم نیست حتما راه دوری بروید . نزدیک ترین پارک محل سکونت و یک ساعت درکنار هم راه رفتن و از زندگی گفتن ، خاطرات شیرین را مرور کردن و هزاران حرف نگفته را گفتن ، بهترین تاثیر را در نزدیک شدن شما به یکدیگر دارد . بعد از برگشت تاثیر آن را در رابطه تان خواهیددید.

 

می توانید برنامه ای ترتیب دهید تا در کنار هم از موضوع مشترکی لذت ببرید. مثلا اگر هر دو علاقه مند هستید ، به تئاتر بروید. حسن این کار در این است که بعد از آن حرف مشترکی برای همصحبتی بجز مدرسه ی بچه ها،خرید خانه و...خواهید داشت.

اگر شما برنامه‏ریزى درستى نداشته باشید ، در طول روز، براى کارهایتان وقت کم مى‏آورید اما برنامه‏ریزى درست، آن است که در آن، براى خانه، خانواده و همسرتان هم وقت بگذارید.

 

سعى کنید هیچ وقت کار و خستگى ناشى از کار را با خودتان به منزل نیاورید. وقتتان را تنگ و خودتان را خسته نشان ندهید. همسرتان را در انتهای لیست اولویت هایتان نگذارید . چون آنوقت ممکن است تحت تاثیر بی توجهی شما او به طور کامل شما را از لیستش پاک کند.

فرزندانتان را هم در برنامه ریزی زندگی تان در اولویت ها بگذارید زیرا آن ها نیاز به با ما بودن دارند .این حق مسلم هر کودکی است که لحظات رویایی خندیدن پدر ومادر با هم و با خودش را در بزرگسالی به عنوان زیباترین لحظات کودکی اش به یاد آورد.

مشکلات امروز ،فردا حل خواهند شد و مشکلات جدیدی جای آن را خواهند گرفت .با کانونی گرم و محکم از زندگی تان لذت ببرید و تمام تلاشتان را بکنید.

 

وقتی زن و مرد بی تجربه اند...

زندگی زناشویی خوب، با افزایش آگاهی و مهارت‌های لازم «زن و مرد» شروع می‌شود.

وقتی با مسائل، موانع و مشکلات به صورت مثبت و با انگیزه‌ی قوی برخورد شود ، می‌توان بر بسیاری از آنها غلبه کرد و شرایط را تغییر داد و زندگی موفقی به وجود آورد چرا که وقتی هدف من، همکاری و همیاری با همسرم باشد ، از خود می‌پرسم چه کارهایی می‌توانم انجام دهم تا روابط صمیمانه‌ای با او برقرار سازم و اوضاع بهتر شود؛ چه شرایطی می‌توانم به وجود بیاورم تا با مهر و محبت، ارتباط درست و مهربانانه با همسرم داشته باشم و بتوانم نظر او را بیشتر به سوی خود جلب کنم. فقط با کسب آگاهی و مهارت‌های لازم است که می‌توانیم به جای توجه به نقاط ضعف و تحمیل شرایط بد و نامناسب خود به همسر، همکاری لازم را با او به عمل آوریم. هر زن و شوهر آگاه ، از خود می‌پرسند که « چگونه با مسائل، منصفانه برخورد کنیم؟ چگونه نقاط ضعف همدیگر را بپذیریم؟ چگونه نقاط مثبت و قوت خود و همسرمان را کشف و تایید و تاکید کنیم؟ چگونه با قدرت و انگیزه‌های فراوان، تغییر‌های مثبت در زندگی مشترک به وجود آوریم؟ و چگونه رفتار و کردار خود را در مسیر هدف‌های‌مان قرار دهیم؟» در این شرایط است که رفتار و عملکردمان، مثبت و رضایت‌بخش می‌شود و احساس تعلق‌خاطر و صمیمیت بین زوج‌ها، تقویت شده و بیشتر می‌گردد.

 

به‌طور کلی، کسب آگاهی و مهارت در ایجاد روابط مثبت و موثر بین زوج‌ها، آموختنی و یاد گرفتنی است. وقتی هر یک از همسران با روحیه‌ی همکاری و عملکرد مسئوولانه و تلاش در جلب رضایت دیگری کوشش کند ، به طور مسلم در ایجاد رابطه‌ی خوب و رضایت‌بخش، موفق خواهند بود.

 

وقتی آگاهی و تجربه‌های زن و شوهر کم باشد:

این گروه از زن و شوهرها، ناآگاهانه و ندانسته ، رفتارهای منفی و مخرب را بین خود حاکم ساخته و عملاً بین خود و همسرشان فاصله می‌اندازند و موجب دلسردی و خراب کردن رابطه‌ی بین خودشان می‌شوند... در برخورد با مسائل، به سرعت عصبانی و خشمگین می‌شوند... پیوسته با هم لجاجت و مشاجره می‌کنند... همواره در اضطراب، تشویق و عصبانیت به سر می‌برند... با کوچک‌ترین عمل بر خلاف میل‌شان، خشمگین شده و دشنام می‌دهند و اشیاء را پرت کرده و می‌شکنند و زندگی را بر خود و همسر تلخ می‌گردانند... وظایف و مسئولیت‌های خود را به درستی انجام نمی‌دهند... همدیگر را به بهانه‌های گوناگون، سرزنش و تنبیه‌های لفظی و جسمی می‌کنند... توجه‌طلبی می‌کنند و یا برای مهم جلوه دادن خود، قدرت‌طلبی کرده و احساس حقارت و ناکامی را بر دیگری تحمیل می‌کنند... توقع‌های غیرمنطقی از دیگری دارند... پیوسته به دنبال جلب توجه و تاییدهای غیرضروری از سوی همسر و دیگران هستند... بیشتر وقت‌ها احساس قربانی‌ شدن و مظلوم بودن دارند... با گفتار و کردار و کنترل‌های بی‌مورد، احساسات همسر خود را جریحه‌دار می‌سازند... ندانسته خواهان فاصله و جدایی می‌شوند...

وقتی آگاهی‌های همسران، بالا باشد:

این زوج‌ها ، تفاوت‌ها، تضادها، تفاهم‌ها، باورها، اندیشه‌ها، احساس‌ها و رفتارهای یکدیگر را به راحتی پذیرا‌ می‌شوند و همدیگر را درک می‌کنند... به جای مقابله با هم و ارائه‌ی پاسخ‌های منفی و مخرب، پاسخ‌های مثبت و رضایت‌بخش می‌‌دهند... به احساس‌ها و رفتار خود و همسرشان توجه کرده و به آنها، پاسخ درست و منطقی می‌دهند... با آرامش، با ارائه‌ی مهر و محبت، با تایید و تشویق و تحسین رفتار و احساسات مثبت، همسر خود را مورد تشویق و تایید قرار می‌دهند... با دلگرمی و تبادل پاداش، رفتارهای مهربانانه و خوشایند را بیشتر می‌کنند... از دعوا و برخورد ، خشم و عصبانیت، تلافی، رنجاندن، کینه‌ورزی، حسادت، نفرت، کنترل کردن، لطمه‌زدن به رابطه‌، اعمال فشار، جریمه و تنبیه‌های دیگر خودداری می‌کنند... با مهر و محبت، به همسر خود توجه نشان می‌دهند و صادقانه با او ارتباط مهربانانه برقرار می‌سازند.

چه‌طور می‌توان هدف‌های مثبت و سازنده را جایگزین اهداف منفی و مخرب نمود؟

زنان و مردان موفق در زندگی زناشویی، به خوبی می‌‌دانند که یک زندگی مشترک موفق و رضایت‌بخش، استوار و شاد، بدون آگاهی و کسب مهارت‌های لازم و به صورت تصادفی، به وجود نمی‌آید. برای اینکه زندگی مشترک خوب و رضایت‌بخشی داشته باشیم، برای اینکه بتوانیم رابطه‌ی شایسته و بهتری با همسرمان برقرار کنیم و زندگی مشترک پربار و غنی داشته باشیم و برای اینکه عادت‌های منفی و مخرب خود را کنار بگذاریم، باید شیوه و ابزارهای مثبت و سازنده را جایگزین آنها کنیم:

- هدف‌های مثبت برای زندگی مشترک در نظر داشته باشیم... بدانیم از زندگی مشترک، چه انتظاراتی داریم... باورها و اولویت‌های زندگی خود و همسرمان را بشناسیم و به آنها توجه کرده و خود را متعهد به اجرای آنها کنیم.

- روش و شیوه‌ی زندگی خود را در جهت هدف‌های مشترک، به آرامی و با مهر و محبت، با آگاهی و کسب مهارت‌های لازم و بدون از دست دادن فرصت‌ها، تغییر دهیم.

- در برخورد با مسائل و مشکلات زندگی، به جای واکنش و عکس‌العمل، کنش و عمل مثبت و سازنده از خود نشان دهیم. به جای استفاده از الگوهای منفی حاکم بر فرهنگ جامعه، با تفکر و خلاقیت، به مسائل، پاسخ نو دهیم و عاشق کارهای جدید باشیم.

باید بدانیم که:

زندگی زناشویی، همانند پروردن گل‌های باغچه است. هر روز می‌بایست به گل‌ها رسیدگی کرد و مراقب آنها بود تا شاداب و سرحال به رشد خود ادامه دهند ، در حالی که وقت نگذاشتن، توجه نکردن و غافل شدن از گل‌ها، باعث پژمرده‌ شدن آنها می‌شود. در زندگی مشترک، کسب آگاهی و مهارت‌های لازم، وقت گذاشتن برای همسر، با هم بودن، سعی در شناخت نیازها و رفع نیازهای همدیگر، تعهد داشتن و تلاش هریک از زوج‌ها نسبت به ایجاد یک رابطه‌ی زناشویی مطلوب، پذیرش مسوولیت‌ها و انعطاف‌پذیری‌های به موقع و ... همگی در ایجاد زندگی مشترک خوب و رضایت‌بخش، موثر هستند. اگر هر یک از زوج‌ها، هدف‌های خود را تعیین کنند و به آرامی و صادقانه با همسر در میان بگذارند و بپذیرند که زندگی مشترک خوب، با خود او شروع می‌شود و هر یک از زوج‌ها بدانند که در ساختن رابطه‌ی بهتر در زندگی مشترک، نقش مثبت و سازنده‌ای بر عهده دارند ، می‌توانند با مهر و محبت، همسر خود را تحت تاثیر مثبت قرار دهند و به عنوان پاداش رفتار درست خود ، زندگی مشترک پرباری را تجربه نمایند.

منبع :شادکامی - با تغییر و تلخیص

تنظیم برای تبیان : داوودی

با همسرت ، آرامش را بیافرین!

 

و مِن آیاته خَلق لکم من انفسکم ازواجاً لتسکنوا الیها و جعل بینکم مَودّةً و رحمة ِانّ فی ذلک لقومٍ یتفکّرون.

و از نشانه های او این است که همسرانی (جفت هایی) از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش بگیرید، و بین شما (زن و شوهر) مودّت و رحمت قرار داد؛ در این نشانه هایی است برای گروهی که تفکر می کنند. (سوره روم، آیه 21)

فلسفه ی تشکیل خانواده چیست؟! هدف از ازدواج چیست؟!

هر کسی با توجه به جهان بینی خود ، پاسخی نسبت به پرسش فوق خواهد داد . علمای جامعه شناسی و روان شناسی هر کدام با توجه به نگرشی که انسان و جامعه دارند ، پاسخ خواهند داد.

گاهی هدف را اقتصادی می دانند ، گاهی رفع نیاز جنسی می دانند و گاهی تداوم نسل بشر می دانند و یا اهداف دیگر اجتماعی و تربیتی بیان کنند.

اهداف فوق می توانند ثمره ی ازدواج و تشکیل خانواده باشد. ولی هدف نهایی و غایی ازدواج نمی باشد.

 

هدف از ازدواج و تشکیل خانواده چیست؟

آن که از روی حکمت و رحمت خود ، زوج را خلق کرده است، علت غایی را کسب آرامش در کنار یکدیگر می داند و ثمره ی این « آرامش » را مودّت و رحمت می داند تا دو زوج با عشق به یکدیگر و آرامش روحی و جسمی رشد یابند و شایستگی خلیفه او بودن را کسب کنند و فرزندانی شایسته تحویل اجتماع دهند.

 

همان گونه که گفته شد ، تداوم نسل بشر ، رفع نیاز جنسی و رشد اقتصادی جامعه ، می توانند هدف فرعی ازدواج باشد ولی هدف نهایی و غایی آرامش در کنار یکدیگر است به عبارت دیگر ممکن است زن و مردی ازدواج کنند و چند فرزند داشته باشند و نیازهای جنسی یکدیگر را برطرف کنند و اقتصاد خانواده و جامعه راارتقاء دهند ، ولی در کنار یکدیگر «آرامش» ندارند ، نسبت به یکدیگر عشق و علاقه نداشته باشند. بلکه برای حفظ کانون زندگی و یا مراعات وجهه ی اجتماعی یکدیگر را تحمل کنند و سال های فراوانی بدون آرامش و سکون با یکدیگر زندگی کنند ، ولی دارای روحی آشفته و جسمی مبتلا به انواع امراض و فرزندانی ناآرام و دارای کمبودهای روانی باشند . شاید گاهی ابراز رضایت از زندگی خود کنند و این ابراز رضایت ظاهری را مانند کاغذ دیواری زیبا بر خرابه ی زندگی خود بکشند و آن را زیبا جلوه دهند ولی همواره از امراض روحی و جسمی شکایت می کنند که نشانگر عدم دستیابی به هدف خلقت یعنی «آرامش» است.

زن و شوهری که در کنار یکدیگر احساس آرامش نمی کنند ، باید با بازنگری به روابط خود هر چه سریع تر، بدون تعصب، اشتباهات خود را بیابند. و بدون غرور و لجبازی، مشورت کردن با متخصص مسائل زناشویی و یا مطالعه ی کتاب های مفید ، رفتارهای نادرست خود را کنار بگذارند و به رفتارهایی که تقویت کننده ی آرامش در کنار یکدیگر است، توجه بیشتر ی کنند تا در سایه ی این آرامش ، به عشق و مودت برسند.

این آرامش چگونه بدست می آید؟ به عبارت دیگر چه رفتارهایی در روابط زناشویی موجب آرامش یکدیگر می شوند؟ و چه رفتارهای زن و شوهر تخریب کننده ی آرامش خانواده می شود؟

به نظر شما زن و مرد چگونه با یکدیگر رفتار کنند تا در کنار یکدیگر به آرامش برسند؟

منتظر مقالاتی که پاسخ دهنده ی پرسش های فوق است باشید ، انشاءالله با کمک قرآن و اهل البیت علیهم السلام و علوم تربیتی زندگی زناشویی خود را تبدیل به یک کانون آرامش بخش برای تمام اعضای خانواده کنیم.

 

 تبیان – خانواده و زندگی

عباس خراسانی - مدرس دانشگاه علامه