از او علم غیب نخواهید

در مقالات قبل در مباحثی در مورد خطاهای شناختی که ممکن است در میان زوجین اتفاق بیفتد و روابط زناشویی را مختل کند  مطالبی را اعم از گسسته بینی، تجرید های انتخابی ،تعمیم های مبالغه آمیز،استنباط دلبخواهی، تفکر قطبی شده

شرح دادیم و در ادامه سعی داریم موضوع هایی دیگر را برای شما مطرح نماییم.

 درشت نمایی

درشت نمایی تمایل به مبالغه گرفتن کیفیات خوب یا بد دیگران و مصیبت ‌آمیز جلوه دادن بیش از اندازه نتایج وعواقب حوادث است. مصیبت‌آمیز دیدن امور، مشمول موقعیتی است که حادثه‌ای به نظر مهار ناشدنی می‌رسد. ابراز احساسات بی‌تناسب زن یا شوهر، اغلب نشانه تفکر مبالغه‌آمیز آنهاست. ممکن است زن یا شوهری که از موضوعی  نگرانی دارد ناخواسته‌، در ذهن، همسرش را به باد حمله بگیرد. در این شرایط، حوادث به طور غیرواقع بینانه مهیب و وحشتناک تلقی می‌شوند و حال آنکه در واقع عواقب حادثه تا این حد مصیبت بار نیست. مثلا ممکن است شوهری پیش خود فکر کند: «چه وحشتناک است که همسرم از من عصبانی می‌شود».اشخاص اغلب در باره احساسات خود مبالغه می‌کنند. ممکن است فکر کنند: «نمی‌توانم این همه عصبانیت را تحمل کنم»، «نمی‌توانم همیشه دلتنگ باشم» و ...در صورتی که اگر مقداری روی نگرش ها و افکار خود تغییر ایجاد نماییم ، می توانیم منطقی تر با مسائل برخورد کنیم.

توضیحات انحرافی

 تفسیر منفی رفتار همسر، یکی از گرفتاری‌های عمده زوج‌هاست. اگر فرض را بر این بگذاریم که در پس رفتار همسر ما انگیزه ناخوشایندی وجود ندارد؛ امکان درک علت حادثه، پیش‌بینی و کنترل آن ساده‌تر می‌شود. اگر بدانیم که انتظار چه حادثه‌ای را می‌کشیم، می‌توانیم خود را از پیش برای برخورد با آن آماده کنیم. می‌توانیم با آمادگی بیشتری به استقبال حادثه برویم و در صورت نیاز، از بروز آن در آینده جلوگیری نمائیم.

 زنی که از ازدواجش ناراضی است شوهر خود را به خاطر جزیی‌ترین سهل‌انگاری‌ها مقصر می‌شناسد و مردی که از ازدواج خود دلتنگ است، گرفتارهای زناشویی خود را متوجه زنش کرده، پای مسائل شخصی او را پیش می‌کشد. زن، شوهرش را متهم می‌کند که «همه‌‌اش به خاطر سهل‌انگاری اوست» و مرد پیش خود می‌گوید: «به خاطر ضعف شخصیت اوست». به هم نسبت دادن سوء‌نیت یکی از گرفتاری‌های عمده زن و شوهر در ازدواج‌های ناموفق است. زن و شوهری که مرتب یکدیگر را متهم به بدخواهی می‌کنند، روابطشان بیش از پیش تیره می‌شود. منظور این نیست که بداندیشی وجود ندارد، منظور این است که انگاره‌های فعال در ازدواج‌های ناموفق، اغلب شرایطی را فراهم می‌سازند که این انگیزه‌‌ها بیش از آنچه هستند، مورد مبالغه قرار می‌گیرند.

شخصی سازی

 بسیاری از اشخاص از روی عادت رفتار دیگران را متوجه شخص خود می‌دانند. "هر اتفاقی بیفتد، به شکلی با من ارتباط دارد». این سوء نگرش باعث می شود تا از رفتار همسرتان همیشه برداشتی مثبت یا منفی در ارتباط با خود داشته باشید در حالی که همیشه چنین نیست.

 زن و شوهر، تحت تاثیر این باور بی‌دلیل از افکار و انگیزه‌های یکدیگر برداشت نادرست می‌کنند. یا آنکه گاه ذهن خوانی  درست از آب در می‌آید، امکان اشتباه کردن و لاجرم آسیب دیدن روابط دور از انتظار نیست. در همین ارتباط، یکی از اشتباهات رایج زن و شوهر این است که خیال می‌کنند همسرشان باید علم غیب داشته باشد: «زنم باید بداند که من از خودخواهی خوشم نمی‌آید». یا «شوهرم باید بداند که من از او توقع دارم به دیدار پدر و مادرم برود».

استدل‌های عینی

موقعیتی است که زن و شوهر به اتکای احساس خود فرض را بر درست بودن آن برداشت می‌گذارند. بر این اساس، شخص تقصیر احساس منفی خودش را به گردن دیگران می‌اندازد. مثلاً «اگر احساس نگرانی می‌کنم، دلیلش این است که همسرم با من بد برخورد کرده است».

برگرفته از کتاب" عشق هرگز کافی نیست"، ترجمه قراچه داغی،با تغییر و تلخیص

تنظیم برای تبیان: کهتری